نام دستگاه : ماز آبی موریس
تعداد دستگاه های موجود: ۱ عدد
کاربرد دستگاه:
ماز آبی موریس یکی از معمول ترین آزمونها در علوم اعصاب شناختی است که در سال ۱۹۸۲ توسط موریس و همکارانش ابداع شد و به منظور ارزیابی حافظه و یادگیری فضایی در جوندگان انجام میشود. این آزمون اثرات بهبودبخشی حافظه و یا فراموشیآوری داروها و نیز اثرات دستکاریهای ژنتیکی وابسته به عملکرد هیپوکامپ را به خوبی نشان میدهد.
خلاصه ای از نحوه ی عملکرد دستگاه:
در این آزمون حیوان را در یک حوضچة آب قرار میدهند و او میبایست با استفاده از نشانهها و علایم بینایی که درفضای بیرون ماز قرار دارند محل سکویی را که درست در زیر سطح آب مخفی شده به یاد بیاورد. ماز آبی موریس یک مخزن فلزی حلقوی با دیوارة سیاه رنگ به قطر ۲۰۰-۱۲۰ سانتیمتر و ارتفاع ۶۰-۵۰ سانتیمتر میباشد که با آبی به عمق ۳۰-۲۵ سانتیمتر پر شده است. دمای بهینة آب ۲±۲۵ درجة سانتیگراد میباشد. یک سکوی فلزی تیره با قطر ۱۰ یا ۱۱ سانتیمتر در فاصلة ۱ تا ۵ سانتیمتر زیر سطح آب در مرکز یکی از چهار ربع شمال شرقی، جنوب شرقی، شمال غربی یا جنوب غربی قرار داده میشود. نکتة مهم در مورد سکو این است که برای حیوان غیرقابل رویت باشد بنابراین جنس آن میتواند پلگسی گلاس هم باشد. این سکو فقط وسیله ای برای فرار حیوان از آب میباشد. لازم است دیوارهای اطراف ماز دارای اجسام و علایم و نشانههایی از قبیل پوستر و قفسه و پنجره و ..... باشد که موش بتواند به کمک آنها محل سکو را در آب پیدا کند. حرکت و رفتار حیوان به وسیلة یک دوربین تلویزیونی مادون قرمز که در ارتفاع دو متری بالای ناحیة مرکزی مخزن قرارگرفته ردیابی و کنترل میشود. سیگنال تلویزیونی دیجیتال وارد سیستم کامپیوتری که با آن در ارتباط است شده و کوچکترین حرکات حیوان با کمک نرمافزاری که به همین منظور تعبیه شده ذخیره و آنالیز میگردد.